Zarząd Centrum Ochrony Mokradeł
dr Łukasz Kozub - przewodniczący Zarządu
Jestem doktorem nauk biologicznych, absolwentem Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuję w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska na Wydziale Biologii UW. Tematyka mojej pracy doktorskiej dotyczyła metod restytucji przyrodniczej torfowisk niskich i związana jest ze zrealizowanym przez CMok projektem LIFE „Motylowe Łąki”. Moje zainteresowanie przyrodą rozwinęło się dzięki hobby – wędkarstwu, które skłoniło mnie do spędzania czasu w otoczeniu przyrody nad rzekami i rzeczkami, a także do poznawania ciekawych zakątków kraju. Zawodowo zajmuję się głównie torfowiskami niskimi, ale ostatnio także szerzej innymi ekosystemami nieleśnymi, jak łąki i murawy. Terenem, z którym jestem związany od początku mojej przygody z przyrodą, jest Mazowsze, jednak wybieram się także w ciekawe rejony Polski północno-wschodniej, Pomorza, Świętokrzyskiego czy Lubelszczyzny. Nieobce mi są też inne ciekawe przyrodniczo obszary Europy. Zazwyczaj angażuję się w wolontaryczne akcje związane z czynną ochroną przyrody, realizowane przez CMok.
Janek Kucharzyk - członek Zarządu
Rocznik 1987. Jestem doktorantem w Zakładzie Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od najmłodszych lat miałem okazję obcowania z przyrodą - od początku moje zainteresowania skupiały się wokół botaniki. W maju 2001 roku, na podciechanowskiej łące, po raz pierwszy zobaczyłem "storczyki" - w rzeczywistości stoplamki krwiste i szerokolistne - które do tej pory kojarzyłem z kwiaciarnianymi półkami. Od tego czasu rozpoczęła się moja przygoda z rodzimymi przedstawicielami rodziny storczykowatych, a ich obserwacja i badanie stały się moją największą pasją. Od kilku lat najwięcej naukowej uwagi i czasu w terenie poświęcam dwóm gatunkom: storczykowi purpurowemu i kręczynce jesiennej. Jeżdżąc po Polsce w poszukiwaniu storczykowatych, odnalazłem w sobie również zamiłowanie do obserwacji innych przedstawicieli naszej flory, szczególnie tych najrzadszych. Obecnie szczęśliwie mogę łączyć swoją pasję z pracą, jaką stała się dla mnie botanika. Oprócz roślin, istotne miejsce w moim życiu zajmują fotografia, góry i podróże.
j.kucharzyk[at]bagna.pl
dr hab. Wiktor Kotowski, prof. UW - członek Zarządu
Jestem o rok młodszy od Konwencji Ramsarskiej. Torfowiska pokochałem jeszcze jako dziecko, gdy odwiedzałem je towarzysząc rodzicom (zawód biologa terenowego wyssałem z mlekiem matki). Może dlatego, już jako student biologii na Uniwersytecie Warszawskim, dałem się łatwo wciągnąć w misję ochrony i odtwarzania bagien w czasie wymiany studenckiej w holenderskim Groningen. Od tej pory tylko grzęzłem bardziej i bardziej: nie mam dziś najmniejszej wątpliwości, że mokradła to najpiękniejsze miejsca na Ziemi (kiedyś myślałem, że góry…). Współzakładałem Stowarzyszenie Chrońmy Mokradła – dziś Centrum Ochrony Mokradeł, działam też w międzynarodowych organizacjach o tym samym profilu – Wetlands International oraz International Mire Conservation Group. Na co dzień badam funkcjonowanie ekosystemów bagiennych i uczę o nich na moim macierzystym Wydziale Biologii UW, a w pozostałym czasie rozmawiam o relacjach człowieka z przyrodą – ze studentami (w pracy) i wszystkimi innymi, którzy chcą mnie słuchać (po pracy). Moje ulubione działanie w CMoku to coroczna organizacja święta bagien w rocznicę wspomnianej konwencji.
w.kotowski[at]bagna.pl
dr hab. Ewa Jabłońska, prof. UW - członkini Zarządu
Przyrodę próbuję poznać i zrozumieć prowadząc badania naukowe, ale też czuję z nią więź i niszczenie przyrody budzi we mnie smutek, bunt i wewnętrzną konieczność jej ratowania. W stowarzyszeniu jestem od czasu jego powstania, prowadziłam m.in. torfowiskowy projekt edukacyjny dla dzieci i projekty czynnej ochrony mokradeł, angażowałam się w bieżące działania strażnicze mające na celu ochronę przyrody rzek i torfowisk, prowadzę (z przerwami) serwis bagna.pl. Jestem ekologiem-botanikiem, pracuję na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego.
e.jablonska[at]bagna.pl
dr Magdalena Suchora - członkini Zarządu
Mokradła są w moim życiu zawodowo i prywatnie. Zawodowo – jako nieocenione archiwa zmian środowiska, niestrudzenie dokumentujące to, co dzieje się wokół nich od momentu powstania (kilka-kilkanaście tysięcy lat temu) do chwili obecnej. Jako paleolimnolog jestem nieustannie zafascynowana odkrywaniem tych historii i praktycznym wykorzystaniem płynącej z nich wiedzy. Moja naukowa przystań to Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie od 2017 r współorganizuję lokalną odsłonę obchodów Światowego Dnia Mokradeł. Prywatnie mokradła to dla mnie piękna i niestety zagrożona przyroda, która wysłała nam już ogrom niewerbalnych sygnałów, że próby zawładnięcia każdym mokrym skrawkiem Ziemi bardzo szybko obracają się przeciwko człowiekowi. Aktywność w Centrum Ochrony Mokradeł jest dla mnie okazją do werbalizacji i nagłaśniania tego przekazu, ale także do poszukiwania i realizacji opartych na wiedzy i doświadczeniu, scenariuszy na pokojowe, pełne korzyści współistnienie mokradeł i ludzi. Choć od wielu już lat na kilka wakacyjnych tygodni wciągają mnie mokradła Finlandii to najbliższy mi geograficznie i emocjonalnie mokradłowy region to Polesie.
Zespół Centrum Ochrony Mokradeł
Monika Łaskawska-Wolszczak - dyrektorka
Miłość do przyrody zaszczepił we mnie dziadek, z którym przemierzyłam Polskę wzdłuż i wszerz. Później przyszła fascynacja kajakami – jak raz wsiadłam do łódki w Przemyślu, tak skończyłam spływ w Świnoujściu. Z gąszczu zainteresowań otaczającym światem i ludźmi wykiełkował pomysł interdyscyplinarnych studiów. Ukończyłam Międzywydziałowe Indywidualne Studia Matematyczno-Przyrodnicze (MISMaP) na Uniwersytecie Warszawskim z dyplomami z geografii i psychologii.
Całe życie zawodowe jestem związana z ochroną przyrody, aktywizacją społeczną i współpracą rozwojową. Zbudowałam działającą od kilkunastu lat nadmorską sieć wolontariatu, tzw. Błękitny Patrol WWF, prowadziłam projekty ochrony ssaków i ptaków morskich, rozwijałam programy zagraniczne, m.in. w Mongolii, Malezji i Mjanmie, i wspierałam Dział Ochrony Przyrody Fundacji WWF Polska jako dyrektorka. Eskalacja wojny w Ukrainie w lutym 2022 r. sprowadziła mnie do sztabu kryzysowego Ukraińskiego Domu w Warszawie, któremu pomagałam w stawaniu się dużą organizacją. Działałam też w ciałach doradczych związanych ze współpracą rozwojową i pomocą humanitarną, m.in. jako członkini zarządu Grupy Zagranica i członkini Rady Programowej Współpracy Rozwojowej przy Ministrze Spraw Zagranicznych.
W Centrum Ochrony Mokradeł dbam przede wszystkim o rozwój organizacji i budowanie partnerstw, abyśmy wspólnie mogli na coraz większą skalę chronić i odtwarzać obszary podmokłe. Zapraszam do współpracy!
m.laskawska[at]bagna.pl
Magda Galus - koordynatorka ds. zaangażowania społecznego
Jestem absolwentką Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska na Uniwersytecie Warszawskim (MSOŚ UW). Ochroną środowiska interesuję się od szkoły podstawowej. Zaczęło się od recyklingu i świadomej konsumpcji, później była edukacja ekologiczna, wpływ inwestycji na środowisko, konflikty społeczne na tle ekologicznym, sprawiedliwy handel i zmiany klimatu. Pod koniec studiów zaangażowałam się w działania CMok, zwłaszcza w edukację ekologiczną (jestem m.in. autorką gry mokradłowej) i akcje czynnej ochrony przyrody. W latach 2013-15 razem z Pawłem Pawlikowskim zrealizowaliśmy projekt Czynna ochrona zagrożonych siedlisk przyrodniczych w rezerwatach przyrody na Mazowszu i Podlasiu. W wolnych chwilach obserwuję przyrodę, tańczę, tworzę tabelki i hałasuję na agogo.
Obecnie w CMok zajmuję się m.in.: organizacją pracy stowarzyszenia; wykupem cennych przyrodniczo bagien, by zapewnić im trwałą ochronę bierną; wykupem osuszonych torfowisk w celu zwrócenia ich na zawsze przyrodzie, ponownego nawodnienia oraz redukcji emisji gazów cieplarnianych; współpracą z grupą ZAKOLE na rzecz skutecznej ochrony Zakola Wawerskiego - unikatowego kompleksu siedlisk mokradłowych w Warszawie; organizacją akcji czynnej ochrony przyrody (zwłaszcza muraw kserotermicznych w Mielniku poprzez wypas owiec); organizacją pracy wolontariuszy; kontaktem z darczyńcami CMok; działaniami związanymi z edukacją na temat mokradeł.
m.galus[at]bagna.pl
Marlena Tokarska - koordynatorka finansowa
Magdalena Siemaszko - koordynatorka projektu Pamiętajmy o Mokradłach
Jestem działaczką społeczną i badaczką, biolożką i antropolożką, łączącą perspektywę nauk przyrodniczych, społecznych i filozoficznych. Interesuję się przede wszystkim relacjami w społecznościach i ekosystemach, wzajemnymi zależnościami – troski i władzy między ludźmi, roślinami, zwierzętami, ciałami i wspólnotami. W swojej praktyce zajmuję się m.in. konfliktami ekologicznymi i zmianą społeczną, korzystając z interdyscyplinarnych narzędzi, np. badań w działaniu i badań artystycznych. Obecnie mieszkam na Podlasiu, na pięknej łące w Puszczy Białowieskiej, gdzie prowadzę badania etnograficzne dot. m.in. konfliktu o wycinkę lasu, współtworzę lokalne stowarzyszenie Dom Przyrody i Kultury, ekofeministyczny kolektyw Wypuszczone oraz chwilowo działam w Grupie Granica. Uczestniczę we wspieraniu i obserwowaniu lokalnych sieci współpracy, w szczególności kobiet i aktywistek ekologicznych i prozwierzęcych, lokalnych działań oporu, np. protestów przeciw inwestycjom przemysłowym w regionie, a także współtworzę projekty artystyczne związane z lokalnym dziedzictwem (Fundacja Kultura Kresu) oraz choreografią społeczną.
CMok poznałam wiele lat temu, jeszcze podczas studiów na Wydziale Biologii, kiedy włączałam się w jego akcje terenowe, a od roku pracuję tutaj w roli koordynatorki ogólnopolskiego projektu Pamiętajmy o Mokradłach. Bagna, rzeki i łąki od zawsze mnie przyciągały, a relacja z nie-tylko-ludzkim światem jest bardzo ważna w moim życiu. Zależy mi na poszukiwaniu nowych/starych form wzajemnej troski, współbycia i ścierania, które umożliwiają wspólne i nie wyniszczające zamieszkiwanie światów.
magdalenas[at]bagna.pl
dr inż. Ilona Biedroń - koordynatorka projektu WaterLANDS
W odróżnieniu od moich kolegów i koleżanek z Centrum Ochrony Mokradeł jestem inżynierką środowiska specjalizującą się w zarządzaniu zasobami wodnymi z dyplomem Politechniki Krakowskiej i stopniem doktora nadanym przez Instytut Technologiczno-Przyrodniczy w Falentach. Posiadam kwalifikacje do wykonywania dokumentacji hydrologicznych wydane w 2007 roku.
Jestem współautorką szeregu ekspertyz, prac studialnych i planistycznych z zakresu gospodarki wodnej realizowanych od 2003 roku. Koordynowałam i kierowałam wieloma projektami realizowanymi na rzecz administracji wodnej w Polsce, w tym m.in. projektem pn. „Opracowanie Krajowego Programu renaturyzacji wód powierzchniowych” wskazującym potrzebę i zakres podjęcia działań w zakresie poprawy hydromorfologii dla polskich rzek, jezior i wód przymorskich.
Poza wiedzą ekspercką posiadam umiejętności planowania i prowadzenia projektów oraz budowania i koordynowania prac zespołów projektowych. Jestem certyfikowaną Project Manager – PRINCE2® Practitioner.
W Centrum powierzono mi rolę koordynowania projektu WaterLANDS, w którym jesteśmy jednym z 32 współuczestniczących organizacji. Równolegle pełnię funkcję przedstawicielki Zarządu Fundacji Hektary dla Natury, którą ukierunkowaliśmy na Zdrowe rzeki.
i.biedron[at]bagna.pl
Aleksandra Leszczyńska - specjalista ds. certyfikacji
W 2021 roku przez zupełny przypadek trafiłam na Polesie Lubelskie, którego bagienne ekosystemy początkowo wydawały mi się niezwykle egzotyczne. Im dłużej eksplorowałam okolicę, tym bardziej mi się tu podobało. Zostałam na dłużej. To właśnie na tutejszych torfowiskach spotkałam CMokową ekipę.
Ukończyłam międzywydziałowe Studia Matematyczno-Przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od lat jestem związana z sektorem pozarządowym, często działając we współpracy z biznesem. Spędziłam dwa lata w Gwatemali, pomagając drobnym producentom kawy wysokiej jakości uzyskiwać dostęp do zagranicznych rynków. Pracowałam też w jednostce certyfikacyjnej specjalizującej się w systemach dotyczących gospodarowania gruntami leśnymi i rolnymi, a obecnie jestem zaangażowana w projekt rozwoju rolnictwa regeneracyjnego w Polsce. W Centrum Ochrony Mokradeł zajmuję się koordynacją prac nad systemem certyfikacji redukcji emisji CO2 z restytucji torfowisk.
Olga Roszkowska - narratorka projektu Pamiętajmy o Mokradłach
Jestem artystką, filmowczynią i badaczką. W swojej praktyce podejmuję tematykę związaną z przestrzeniami ekstrakcji oraz kolonizacji przyrody, obserwując opór, adaptację i regenerację międzygatunkowych wspólnot. Budując narracje, łączę narzędzia audiowizualne i pracę z tekstem z metodami ucieleśnionymi oraz budowaniem przestrzeni do uwspólniania wiedzy i doświadczeń. Celem mojej pracy jest wspomaganie oddolnych ruchów i kolektywnej pracy nad ochroną konkretnych ekosystemów, w związku z czym szukam sposobów łączenia i uzupełniania się różnych rodzajów wiedzy – tej eksperckiej jak i nienaukowej, rozwijanej dzięki metodom etnograficznym, artystycznym, a przede wszystkim polegającej na długotrwałej obecności i zakorzenieniu w danym krajobrazie. Eksperymentując w obszarze niezależnej, oddolnej edukacji, kieruję się podejściem ekofeministycznym i intersekcjonalnym oraz priorytetyzuję bezpośrednie doświadczenie świata oparte na czułej obserwacji. Od lat współtworzę kolektyw artystyczno-ogrodniczy Spółdzielnia “Krzak”, jestem członkinią grupy ZAKOLE zajmującej się badaniem, edukacją i rzecznictwem na rzecz największego podmokłego obszaru Warszawy, Zakola Wawerskiego. Ukończyłam Royal Academy of Arts w Hadze, gdzie obecnie wykładam. Jestem jedną z redaktorek magazynu Krzak Papier. Współpracuję między innymi z Krytyką Polityczną, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Obecnie pracuję nad sieciowaniem i budowaniem ‚mokrych sojuszy’ pomiędzy osobami i grupami, które na różnych polach zajmują się ochroną sieci rzecznych oraz terenów podmokłych.
W projekcie „Pamiętajmy o Mokradłach” jestem odpowiedzialna za realizacje filmowe oraz współpracę przy prowadzeniu badań etnograficznych.
Piotr Panek - wolontariusz
W CMoku jestem od samego początku, namówiony przez Pawła Pawlikowskiego. Po oficjalnej rejestracji stowarzyszenia, przez dwie pierwsze kadencje, kierowałem jego komisją rewizyjną. Już wtedy jednak moja aktywność bardziej skupiała się na pracy za biurkiem i promocji, niż w terenie. W związku z tym, w pewnym momencie zacząłem wspierać administratorów witryny bagna.pl, a na początku 2011 roku założyłem dla niej fanpage na Facebooku. Z wykształcenia jestem hydrobiologiem. Magistrem biologii środowiskowej zostałem na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuję w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska, nadzorując monitoring elementów biologicznych stosowanych do oceny stanu ekologicznego wód. W wolnym czasie zajmuję się m.in. popularyzacją nauki, zwłaszcza biologii i ekologii, ale nieobce są mi i inne rejony.
piotr-panek[at]wp.pl
Piotr Chibowski - wolontariusz
Jestem doktorantem i laborantem na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Badam funkcjonowanie ekosystemów przy użyciu tzw. markerów biochemicznych. Prowadziłem badania na obszarach mokradłowych, ale o funkcjonowaniu mokradeł, ich zagrożeniach i roli w środowisku uczyłem (i uczę) się głównie od koleżanek i kolegów z CMok.
Z dumą mówię o sobie, że jestem człowiekiem CMok na Polesiu Lubelskim, z którym jestem rodzinnie związany. Moja działalność skupia się na ochronie tamtejszych torfowisk przed zagrożeniami związanymi z rozwojem działalności górniczej w Lubelskim Zagłębiu Węglowym.
p.chibowski2[at]uw.edu.pl
Michał Kryciński - wolontariusz
Bagna wciągały mnie od zawsze. W gęstym szuwarze czuję spokój, na rozległym mokradle czuję radość. Centrum Ochrony Mokradeł to jedna z lepszych rzeczy, jaka mi się przydarzyła na studiach. Od tamtego czasu krążę po dalszej lub bliższej orbicie Stowarzyszenia. Najchętniej działam w terenie – odkrzaczając torfowiska albo inwentaryzując traszki i bobry. Raz do roku organizuję liczenie żurawi w Mazowieckim Parku Krajobrazowym.
Poza tym bywam edukatorem przyrodniczym, nauczycielem biologii, przewodnikiem wycieczek, ptasiarzem, rowerzystą, zawodnikiem ulitmate frisbee i chórzystą.
mee_how[at]o2.pl
Adam Kapler - wolontariusz
Rocznik 1983. Botanik niezależny, historyk nauki i łąkarz miejski. Ukończyłem Uniwersytet Warszawski. Pod koniec studiów pokochałem mokradła wschodniej Polski, zwłaszcza Suwalszczyzny i Polesia Lubelskiego. Jestem spełnionym człowiekiem, ponieważ łączę zarobkowanie z moimi pasjami. Pracuję w Wodach Polskich. Monitoruję zadania w zakresie opracowywania Kart Informacyjnych Przedsięwzięcia (KIP) oraz Raportów Oceny Oddziaływania na Środowisko (ROOŚ). Weryfikuję je pod kątem środowiskowym. Biorę udział w tworzeniu notatek, informacji oraz analiz, służących podejmowaniu decyzji przez Kierownictwo Pionu. Zajmuję się także opiniowaniem projektów ustaw oraz tłumaczeniem projektów dyrektyw i strategii. Próbuję ożenić ogień z wodą, czyli zapewnić nam nowe źródła czystej energii elektrycznej, a równocześnie ocalić populacje ryb wędrownych. Promuję także miejskie łąki kwietne oraz ogrody deszczowe i niecki retencyjne jako elementy małej retencji wody. Nie uśmiecha mi się los Indian Anasazi, ani mieszkańców Wyspy Wielkanocnej, toteż chcę, by zrównoważony rozwój stał się faktem.
Kasia Topolska - wolontariuszka
Jestem absolwentką Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Wychowywanie się tuż obok Kampinoskiego Parku Narodowego w bliskim kontakcie z naturą zaowocowało rozwinięciem zainteresowań przyrodniczych. Duży wpływ miało też spotkanie na swej drodze nauczyciela z pasją i pomysłem na ciekawe przekazywanie wiedzy o świecie roślin i zwierząt. Z działalnością CMok pierwszy raz miałam okazję zapoznać się w 2012 roku, biorąc udział w akcji czynnej ochrony jednego z torfowisk w województwie mazowieckim. Ktoś powiedział mi wtedy, że albo to pokocham, albo znienawidzę. Pokochałam, zostałam. Tematykę szczególnie bliską mojemu sercu stanowi lichenologia, a zwłaszcza ekologia i występowanie wybranych makroporostów. Interesuje mnie także szeroko rozumiana botanika i fitosocjologia i w tym kierunku staram się wciąż rozwijać, pracując m.in. przy inwentaryzacjach i monitoringu przyrodniczym w różnych częściach Polski. Natomiast wiedza, którą wciąż chciałabym poszerzyć to prawne aspekty ochrony przyrody, regulujące możliwość podjęcia konkretnych działań na rzecz rzadkich gatunków i siedlisk przyrodniczych.
Łukasz Krajewski - wolontariusz
Jednoosobowa kabaretowa sekcja Wyżyny Śląsko-Krakowskiej i dogorywający relikt niegdyś prężnej frakcji meliorantów de Falenty. Zainteresowania obejmują zwłaszcza murawy, bagienka i wody (flora i fauna, także poławiane wędką). Szczególne zafiksowanie jest zauważalne na punkcie ramienic, zaraz, mchów i szarańczaków (siatka entomo głównie się jednak kurzy). Nieobojętne skały węglanowe i skamieniałości (kontynuacja zagłębiowskich tradycji perlika i żelazka). W CMoku kiedyś częściej w akcjach ochrony czynnej, obecnie dominuje wakacyjne leniuchowanie na wodzie (otyłość, lumbago poskalniakowe, zblazowanie, kryzys wieku średniego..?), co zasługą elektrycznego silnika CMok-ship „Dyzia” pod kapitanem Jankiem.
lukkrajewski[at]wp.pl
Magda Jędrzejewska - wolontariuszka
CMok zaczęłam wspierać w 2022, przy napisach do filmów z tegorocznego Dnia Mokradeł. Nie mam mokradłowego wykształcenia ani doświadczenia. Jestem absolwentką Lingwistyki Stosowanej UW (dawno temu). Potem wiele lat kierowałam komórkami audytu wewnętrznego w różnych dużych firmach. Ale od dawna darzę mokradła uczuciem, więc prędzej czy później musiałam trafić do CMok.
Komisja Rewizyjna
Paulina Dzierża - przewodnicząca Komisji Rewizyjnej
Jestem botanikiem, absolwentką biologii i ochrony środowiska na Uniwersytecie Warszawskim. Pod koniec studiów trafiłam do CMok u początków jego działalności i przez kilka lat byłam zaangażowana w realizację projektów czynnej ochrony przyrody, działalność naukową, a także interwencje przyrodnicze i pracę biurową. Od roku 2008 pełnię w Stowarzyszeniu funkcję wspierającą i pomocniczą, podejmując się drobnych zadań jako wolontariusz. Głównym obszarem mojego działania przez długi czas były ekosystemy łąkowe (monitoring łąk objętych dopłatami rolnośrodowiskowymi w ramach pakietów przyrodniczych), przez rok prowadziłam także sekretariat Konwencji Ramsarskiej w Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Moją pasją jest edukacja i komunikacja - uważam je za jedyny skuteczny klucz do powstrzymania degradacji środowiska naturalnego.
dr Monika Szewczyk - członkini Komisji Rewizyjnej
Jestem absolwentką Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz jednym z członków-założycieli Stowarzyszenia Chrońmy Mokradła, czyli obecnego Centrum Ochrony Mokradeł. Ochrona mokradeł przez kilkanaście lat stanowiła treść mojej pracy zawodowej. Szczególnie mocno czuję się związana z doliną górnej Narwi. Dwukrotnie miałam okazję brać udział w opracowaniu planu ochrony dla ekosystemów lądowych Narwiańskiego Parku Narodowego, a historia zmian roślinności bagiennego odcinka doliny Narwi stała się tematem mojej pracy doktorskiej. Obecnie pracuję w Centrum UNEP/GRID-Warszawa, gdzie zajmuję się kwestiami związanymi z ochroną różnorodności biologicznej, świadczeniami ekosystemowymi i zieloną infrastrukturą. W wolnym czasie, którego wciąż jest coraz mniej, staram się uczestniczyć w różnych przedsięwzięciach związanych z ochroną ekosystemów murawowych, łąkowych i mokradłowych oraz znajdować czas na fotografię przyrodniczą.
prof. Mariusz Lamentowicz - członek Komisji Rewizyjnej
Intryguje mnie wpływ klimatu i człowieka na torfowiska. Moje zainteresowania skupione są na ekologii i paleoekologii mokradeł, a szczególnie fantastycznej, mało znanej grupie organizmów - amebach skorupkowych. Jednocześnie interesuję się monitoringiem i eksperymentem w celu lepszego zrozumienia obecnych i predykcji przyszłych zmian ekosystemów torfowisk. Od 28 lat obserwuję ptaki, mam za sobą kurs obrączkowania. W przeszłości współpracowałem z Komitetem Ochrony Orłów, Stacją Ornitologiczną Muzeum i Instytutu Zoologii PAN w Gdańsku oraz obecnie z OTOP w ramach Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych (MPPL). Czerpię ogromną satysfakcję z fotografowania przyrody - głównie mokradeł. Kieruję Pracownią Ekologii Zmian Klimatu, Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Członkinie i członkowie zarządu oraz komisji rewizyjnej Centrum Ochrony Mokradeł pełnią swoje funkcje w formie wolontariatu - nie otrzymują wynagrodzenia w związku z ich pełnieniem.